অৰ্থনৈতিক পৰিৱৰ্তন ২০২৫

 ১৯৪৭ ৰ পিছত একেটা নিস্তেজ ধাৰাত প্ৰবাহিত হৈ থকা চৰকাৰী কাৰ্যকলাপৰ বাবে সংখ্যা নিৰ্ভৰ গণতান্ত্ৰিক ব্যৱস্থাই সৰু ৰাজ্য বোৰক উন্নয়নৰ আ‌ওতাত ল'ব পৰা নাছিল। গুৰুত্বপূৰ্ণ দায়‌ দায়িত্ব সংখ্যা গৰিষ্ঠ সকলৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিছিল। আমাৰ সৌভাগ্য যে ২০১৪ চনৰ পিছত চৰকাৰে উত্তৰ পূবক অষ্টলক্ষ্মী গণ্য কৰিলে আৰু উন্নয়নৰ ধাৰা কি সেয়া এই অনগ্ৰসৰ অঞ্চলৰ ৰাইজৰ বোধগম্য হৈ উঠিল। কেউদিশে কেৱল উন্নয়ন আৰু উন্নয়নৰ কাম। লাহে লাহে এতিয়া জিলাই জিলাই মেডিকেল, ইঞ্জিনিয়াৰিং, বিশ্ববিদ্যালয়ৰ স্থাপনা হ'ব ধৰিছে। ফ্লাই অভাৰ, অভাৰ ব্ৰীজ চাবলৈ চান্দমাৰী যাৰ নেলাগে এতিয়া। কেউফালে মূৰ ডাঙি উঠিছে উন্নয়নৰ ধাৰাই। কম সময়ত আমি আমাৰ আৰু চুবুৰীয়া ৰাজ্যৰ কেউদিশে এপাক মাৰি আহিব পৰা হৈছোঁ এতিয়া। এয়াই উন্নয়নৰ প্ৰচণ্ড গতি...!! সকলো পৰিবৰ্তন হৈছে, সহজ হৈছে, কামবোৰ সহজ হৈছে, অনলাইন হৈছে, ডিজিটেল হৈছে......, আৰু অনেক পৰিবৰ্তন হৈছে!!

এইবোৰৰ মাজত আপোনাৰ চৌপাশৰ আন এটা পৰিবেশ আমাৰ বহুতৰে দৃষ্টি গোচৰ হৈছেনে বাৰু। যাৰ অকণমান অনুভৱ আছে সেই সকলে ভাবিবচোন কথাবোৰ!! মতামত ঐচ্ছিক। কাৰণ #মতামত_দিয়াত অসুবিধা অনেক থাকিব পাৰে। সমগ্ৰ বজাৰ অৰ্থনীতি যেন দূৰ্বল হৈ পৰিছে। মানুহৰ হাতত নগদ ধনৰ অভাৱ বেয়াকৈ লক্ষ্যত পৰিছে সকলোৰে। মানুহৰ EMI,, Credit card repayment আদিৰ হেঁচা যেন বৃদ্ধি হৈছে, বজাৰত ঋণ বৃদ্ধি হৈছে, বাণিজ্যিক স্থান বোৰ ক্ৰমৰ্শঃ খালি হোৱৰ প্ৰক্ৰিয়া আৰম্ভ হৈছে, ব্যক্তিগত উন্নয়নৰ কাম  যেন সীমিত হ'বলৈ আৰম্ভ কৰিছে.....!!!


অহা দিনবোৰত আপোনাৰ মোৰ ল'ৰা ছোৱালীৰ আত্মনিৰ্ভৰশীল হোৱাৰ সপোন বোৰ যেন থান বান হ'ব এনছ এক সংশয় বৃদ্ধি পোৱা যেন অনুভৱ হ'ব ধৰিছে। সৰু ব্যৱসায়সমূহে অন লাইন ব্যৱসায়িক বৃহৎ প্ৰতিষ্ঠান সমূহৰ সন্মুখত শীৰ নত কৰিব লগা হৈছে, ঠিকাবোৰ বিয়াগোম আকাৰৰ হৈ থলুৱা সকলক replace কৰা আৰম্ভ কৰিছে। স্কুল- কলেজৰ নিৰ্মাণ কৰা মানুহ/ঠিকাদাৰ প্ৰতিষ্ঠাণ বৰ্হিৰিজ্যৰ পৰা আহিছে নেকি বাৰু....! সময়ৰ তাগিদাত উদ্যোগ ৪, উদ্যোগ ৫ পদ্ধতি আহিছে ভাল হৈছে। ই অতি দৰকাৰী। পিছে সেইবোৰ বৃহৎ পূজিপতিৰ হাততহে সম্ভৱ হ'বগৈ। তেনে প্ৰতিযোগিতাত অংশগ্ৰহণ কৰিব পৰা ধনাধ্য স্থানীয় লোক কিমান আছে আমাৰ ?? পিছে তাত কাম কৰাৰ বাবে আমাৰ যোগ্যতা বৃদ্ধি হৈছেনে নাই সেয়া কোনে চাইছে !!! ষ্টেটিচটিকেল ডাটা আৰু বাস্তৱ অৰ্থনৈতিক স্থিতিৰ তুলনা কোনে কৰিছে...! ক'ৰবাত এটা ডাঙৰ খালি ঠাই (Vacuum) হৈছে নেকি বাৰু??? কথাবোৰ পাতি চাবচোন নিজৰ মনৰ সৈতে, নিজৰ পৰিসৰৰ মানুহৰ সৈতে, নিজৰ পৰিসীমাত থকা বাণিজ্যিক কৰ্যত জড়িত সকলৰ সৈতে....! 


আমি  ২০২৪ চনত কাকতৰ সম্পাদকীয় পৃষ্ঠাত এটা লেখা লিখিছিলোঁ। "তৃতীয় বৃহত্তম অৰ্থনীতিৰ দিশে ভাৰত" । বৰ্তমান ভাৰতৰ স্থান চতুৰ্থত প্ৰবেশ কৰিছে। তৃতীয় হ'লে দেশৰ সাৰ্বজনীন উন্নতিৰ লগতে সাধাৰণ প্ৰজাৰ উন্নতি হ'বনে নহ'ব তাৰ ওপৰতহে আমাৰ অস্তিত্ব নিৰ্ভৰ কৰিব। উন্নয়ন লাগিব‌ই। তাৰ সমান্তৰালকৈ সাধাৰণ মানুহে বিনামূলীয়া খাদ্য, চিকিৎসা, শিক্ষা আদিত নিৰ্ভৰ নহৈ আত্ম বিশ্বাস লৈ দেশৰ উপাৰ্জনৰ অংশীদাৰ হ'ব পাৰিব লাগিব। নহ'লে কিন্তু বিপদ নিশ্চিত। নিজৰ অনুভৱ আত্ম বিশ্লেষণ/মন্থন কৰি প্ৰকাশ কৰাৰ চেষ্টা কৰক। পাৰিলে কৰিব। ইহে নৱ প্ৰজন্মৰ বাবে কিবা উপায় হয়তো উদ্ভাৱন কৰিবলৈ চৰকাৰক চিন্তাৰ খোৰাক দিব। শুভ ৰাত্ৰি

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

হে শ্বহীদ , তোমাক সহস্ৰ প্ৰণাম

Image
" সপোন দেখিছিলা আইক পূজাৰ বিদেশী শতৰু খেদি, মনৰ আশা মনতেই ৰাখি আঁতৰি গ'লাগৈ গুচি, হে মহান তুমি , হে শ্বহীদ তুমি ।। সপোন দেখিছিলা আইক পূজাৰ..... এয়াতো নহয় মৰণ তোমাৰ ই সাহস জনজীৱনৰ এয়া যে প্ৰভাত নতুন দিনৰ প্ৰতিশ্ৰুতি এক নৱ সমাজৰ । অসমী আইৰ কোলাত তুমি হ'বা এগচি চাকি, হে মহান তুমি , হে শ্বহীদ তুমি ।।" ১০/১২/১৯৭৯ ৰ সন্ধিয়া বাতৰিত শুনিলোঁ লোকসভা নিৰ্বাচনৰ মনোনয়ন পত্ৰ দাখিলত বাধা দিবলৈ গৈ পুলিচৰ গুলীত  নিহত হ'ল বৰপেটা জিলাৰ ভৱানীপুৰ অঞ্চলৰ উজান বৰবৰী গাঁৱৰ নিবাসী  পিতৃ গৌৰীকান্ত তালুকদাৰ আৰু মাতৃ সাবিত্ৰীবালা দেৱীৰ পুত্ৰ খৰ্গেশ্বৰ তালুকদাৰৰ  । ঐতিহাসিক অসম আন্দোলনৰ প্ৰথম শ্বহীদ তেওঁ । সেইদিনা নিশা  আমি ধেমাজিত আছিলো  । সেই  ৰাতিয়েই এক শোকাকুল পৰিবেশত সু শিল্পী  শ্ৰীমৃগেন বৰকটকীয়ে এই গীতটি ৰচনা কৰি সুৰ কৰিছিল । পূৱা অগণন ৰাইজৰ সন্মুখত আমি সকলোৱে এই গীত পৰিবেশন কৰোতে মানুহৰ মাজত কান্দোনৰ ৰোল উঠিছিল । আজিও গাৰ নোম শিয়ৰী উঠে । প্ৰায় ৩৬ টা বছৰৰ পিছত গীতটি উল্লেখ কৰোতে হয়টো দুই এটা শব্দৰ ইফাল সিফাল হ'ব পাৰি । কিন্তু সেইদিনাৰ পৰাই মনৰ সংকল্প শ্বহ...
Read more

কৃত্ৰিম বান পানীৰ প্ৰতিৰোধ কোনে কৰিব ?

Image
কৃত্ৰিম বানপানী ৰোধকৰাৰ বাবে কাম কৰাৰ এইয়া উপযুক্ত সময় । তাৰবাবে চৰকাৰে পৰিকল্পনা কৰি কামত হাত দিব লাগিছিল । কৰিব লগা কামৰ ভিতৰত মুখ্যতঃ  :- * বৰ্তমান থকা নৰ্দমা সমূহৰ পৰিস্কাৰ কৰণৰ কাম । নিৰ্মান হোৱা নৰ্দমাৰ  ভিতৰত ৰৈ যোৱা বস্তা , পিচত  আমি পেলোৱা পলিথিনত আবদ্ধ ময়লা, বটল-টিং আদি । * প্ৰতি ঘৰৰপৰা পকীনলাৰে মূলনলালৈ পানী অহাৰ বাধ্যতামূলক ব্যৱস্থা কৰা । সেই কামৰ তদাৰক কৰাটো গৃহ নিৰ্মাণ অনুমতি দিয়া বিভাগ বোৰৰ । কিন্তু তেওঁলোকে সেই কাম নকৰে । সেইটো নিশ্চিত নহ'লে অন্য সুবিধাৰ পৰা বঞ্চিত কৰিবৰ আইনগত ব্যৱস্থা হওঁক । * যতেই নিৰ্মাণৰ অনুমতি দিয়া হয় তাত নিৰ্মাণ কৰিবলৈ লোৱা গৃহৰ কেউফালে এৰিব লগা জোখৰ মাটি এৰাটো নিশ্চিত কৰিব লাগে । অনুমতি সমূহৰ তেতিয়াহে অৰ্থ থাকে । এতিয়া বহু ঠাইত সীমা দেৱালত ঘৰৰ বা গেৰেজৰ দেৱাল হৈ আছে । তেনে সকলৰ বৰষুণৰ পানী ক'লৈ যাব ? সেইবোৰ কোনে চাব ? বহু দ্ৰইং এনে আহে যিবোৰ স্বাক্ষৰ কৰা technical person এ সেই ভূমি দেখি পোৱাই নাই বা সঠিক আকাৰো নেজানে । এইটো অত্যন্ত গুৰুত্বপূৰ্ণ কথা । * ঘৰৰ ভেটিৰ উচ্চতা পথৰ উচ্চতাৰ পৰা ২.৫ ফুট হ'ব পাৰে । তাৰ বাবে প্ৰতি এলাকাত G...
Read more

আপোনাৰ লেখাত বা চিন্তাত প্ৰভাৱৰ অভাৱ হ’ব নিদিব !!!

Image
               যোৱা কালি যোৰহাট বজাৰৰ এখন পাইকাৰী দোকানত এজন হিচাপ পৰীক্ষক(চি.এ) বহি থকা পালোঁ। দোকানৰ পৰা মোৰ দৰকাৰী বস্তু কেইপদ লওঁতে তেখেতে মাত দিলে –“কেইচা হ্যে বৰুৱাজী, সৱ ঠিক হ্যে না !! অভি  কাম  ক্যা কৰ ৰাহা হ্যে ?” মই ঘপহকৈ কি ক’ম ভাবি নেপাই ক’লো “ ২০২৬ তক ৱহি কাম কৰেগা। উচকাবাদ আপলোগোকা সাথ কীৰ্তন মে  বেইঠ  যায়েগা।” তেওঁ “মতলব !!” বুলি সোধোতে দোকানৰ নালিক জনৰ মুখতো অনুসন্ধিৎসু ভাৱ প্ৰকাশ হ’ল । বহলাই ক’বলৈ কোৱাত বজাৰ কেনে সুধিলোঁ। তেওঁ বেয়া বুলি ক’লে। চি.এ জনে একো বিশেষ নেজানো বুলি ক’লে। মই হাঁহি দিলোঁ। হৃদৰোগ বিশেষজ্ঞ জনে মোৰ হাৰ্টখন কেনে আছে নেজানিব বা বৰ্তমান কিমান বয়সৰ মাজত  হৃদৰোগ  বেমাৰী কিমান আছে নেজানিবলৈ হ’লে তেওঁ চাইনবোৰ্ড লগাই এনেই বহি থকা সাধাৰণ  মানুহ নহ’ব জানো ? মোৰ কথাত তেওঁ পাক খাই কি উত্তৰ দিব চিন্তাত পৰিল। মই ক’লো, কৰি থকা কামবোৰৰ ফিজ আগৰ দৰে লগে লগে পাইছে নে তাকাতা দিব লাগে ? তেওঁ ক’লে আজিকালি তাকাতা লাগে। উত্তৰটোৱে কৈ গ’ল যে অৰ্থনৈতিক দিশৰ গতি বৰ্তমান সাধাৰণ মানুহৰ হিতত নহয়। ই এক ...
Read more