pkbarooah

চৰকাৰৰ দ্বাৰা যে ৰাষ্ট্ৰ নিৰ্মাণ নহয় সেইটো অতি স্পষ্ট কথা । সমাজ বা দেশত আমি যি পৰিবৰ্তন আনিবলৈ বিচাৰোঁ সেইটো চৰকাৰৰ দ্বাৰা কৰা সম্ভৱেই নহয় । ১৯৪৭ চনৰ পিছত পশ্চিমীয়া চিন্তাধাৰাৰ ভক্ত ৰাজনৈতিক নেতৃত্বৰ মনত ধাৰণা হৈছিল যে শাসনৰ বাঘজৰী তেওঁলোকৰ হাতলৈ অহাৰ পিছত চৰকাৰৰ দ্বাৰা সকলো পৰিবৰ্তন সম্ভৱ হ'ব । কিন্তু ১৯৪৭ ত ভাৰতৰ জনসাধাৰণৰ যি অৱস্থা আছিল , ২০১৪ ত তাৰ বিপৰীতে শতকৰা ৬০ জনৰ বাবে খাদ্যৰ সুৰক্ষা প্ৰয়োজন বুলি চৰকাৰে বিবেচনা কৰিলে । সকলোতকৈ ডাঙৰ কথা হ'ল স্বাধীনতাৰ পিছত এই ভুল আৰু ভ্ৰমপূৰ্ণ ধাৰণা সমগ্ৰ জনসাধাৰণৰ মনত বিয়পি গ'ল ,  যি আমাক উন্নতিৰ পৰিবৰ্তনৰ পৰিবৰ্তে অধোন্নতিৰ পৰিবৰ্তনৰ দিশত অতি ক্ষিপ্ৰ গতিৰে লৈ গ'ল । আমাৰ ভাৰতীয় সংস্কৃতিৰ মতে সামাজিক ভৌতিক পৰিস্থিতিয়ে মানুহৰ মনৰ ওপৰত নিশ্চিতভাৱে প্ৰভাৱ পেলায় । কিন্তু মানুহৰ মনেও সামাজিক পৰিস্থিতিৰ ওপৰত প্ৰভাৱ পেলায় । দুয়োটাৰে এটাৰ আনটোৰ ওপৰত ক্ৰিয়া - প্ৰতিক্ৰিয়া চলি থাকে । মানুহৰ মনত এটা ডাঙৰ বস্তু আছে - সেইটো হ'ল "ইচ্ছা শক্তি" ।  যাৰ সুদূৰ প্ৰসাৰি প্ৰভাৱত মানুহৰ মনে Socio economic order ৰ ওপৰত অধিক নিৰ্ণায়ক প...

ককাৰ বাৰ্দ্ধক্যজনিত অসুখ আৰম্ভ হোৱাত দেউতাই চৰকাৰৰ ঘৰত  বহু আবেদন নিবেদন কৰি ১৯৭০ চনত যোৰহাটলৈ বদলি হৈ আহিল । তেতিয়া চৰকাৰৰ পৰা পোৱা দৰমহা মাহেকত বোধহয় ২৫০ ৰ কমেই আছিল । আমি তিনিটা ককাই ভাইৰ পঢ়াৰ খৰছ আছেই । ককাই ৪৫ টকাকৈ পেঞ্চন পাই যিটোৰে তেখেতৰ আৰু আইতাৰ প্ৰয়োজন পূৰ্ণ হয়হে চাগৈ । গতিকে  বেমাৰৰ চিকিৎসাত দেউতাৰ সহযোগ আদিৰ পিছত ঘৰখন মায়ে কেনেকৈ চলাই নিয়ে সেয়া কোনেও অনুভৱ কৰাৰ সুযোগ নেপাওঁ । কিন্তু বাৰীৰ বিভিন্ন বন শাকৰ সমাহাৰ সদায়ে থাকে । থাকে নৰসিংহ , আমলখি , অমৰাৰ জোল । সেইবোৰ মই এতিয়াও বৰ ভাল পাওঁ । এই যে এটা অভাৱৰ মাজত দেউতাই আমাক মানুহ কৰিলে সেইটো বোধহয় সম্ভৱ হ'ল সেই পৰিস্থিতিৰ বাবেই । কোনো দিনেই আমি অনুভৱ কৰিব নোৱাৰিলোঁ যে জলকীয়াটো কিয় দুটাই ভগাই খাব লাগে বা গাখীৰ-পানী কিয় খাব লাগে ? আজি আমাৰ লৰা-ছোৱালীহঁতে TV বা মোবাইলত ৰেচিপি চাই বনাই । মায়ে দুই লিটাৰ তেল আৰু এক কেজি ডালদাত পাঁচজনৰ পৰিয়ালটো এমাহ চলাইছিল ।  এতিয়া আমাক মাহেকত  ৮ লিটাৰ তেলে কেতিয়াবা নাটনি হয় ।  মনত থকাৰ দিনৰ পৰা দেউতাক কোনো কাম বেহিচাপত  বাহুল্য কৰা বা মৌজকৰাৰ নামত খৰছ কৰা নেদেখিলোঁ...

“Because the work of a country wide organization is diversified and is carried on simultaneously in many different places and the supreme authority cannot do it all himself; he, therefore, has to appoint various office bearers  who will implement such work at the right time and place’. Regarding the appointment of office bearers, it is said: Every man shall be judged according to his ability to perform a given task.”  এই প্ৰসংগতে মোৰ আজি কিছু বছৰ আগৰ কথা এটা মনত পৰিল ৷ নতুনকৈ বিপনন কৰিবলৈ অহা বিদেশৰ কোম্পানী এটাৰ এজন বিপনন সঞ্চালক আমাৰ ঘৰলৈ আহিছিল ৷ তেখেতে মোৰ শ্ৰীমতিৰ লগত বিপনন সম্পর্কে বহু আলোচনা কৰিলে আৰু এই কামত তেখেতে সম্ভৱপৰ সকলো সাহার্য্য কৰাৰ আশ্বাস দিলে ৷ তেওঁ বৰ খুচ দেখি মই লগতে হাঁত হাঁ মিলাই থলো ৷ তাৰ পিচত মাহেকত দুই তিনিবাৰ তেওঁ গুৱাহাটীৰ পৰা আহে আৰু মাজে মাজে কোম্পানীৰ বিভিন্ন উচ্চ বিষয়াবর্গকো লৈ আহি বিভিন্ন ঠাইত সভা অনুষ্ঠিত কৰে ৷ মই এদিন মোৰ শ্ৰীমতিক ক’লো যে- "তোমাৰ কর্ম ক্ষমতা আৰু তৎপৰতাৰ ওপৰতেই সঞ্চালক বা বিষয়া সকলে তোমাক গুৰুত্ব দিব ৷ তেওেঁলাক...